قرارداد ها
- نویسنده : پیشروتج
- دی ۱۲, ۱۴۰۰
- دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- دسته بندی : خدمات
- زمان مطالعه : 3 دقیقه
قراردادها در حوزه بازرگانی همیشه دارای یک دسته بندی و چهارچوب به خصوص نیستند، و به مذاکره کننده و شرایط آن بستگی دارد . برای مثال ممکن است یک مذاکره کننده برای خرید تکنولوزی قراردادی ببندد و در ضمن آن قرارداد لیسانس های مربوطه را نیز درخواست کند . اما ممکن است یک مذاکره کننده دیگر قراردادی برای برای دریافت لیسناس ببندد و ضمن آن انتقال تکنولوژی هم درخواست کند. بنابراین قراردادها همگی از یک چهارچوب بهره نمی برند. اما در این مقاله سعی داریم تا حدی یک چهارچوب برای قراردادهای تجاری مشخص کنیم .
قرارداد فروش از قدیم الایام در تجارت و بازرگانی مورد استفاده قرار می گرفته. در به طور کلی در قراردادهای فروش یک طرف معامله ، دارایی خود که ممکن است کالا ، خودرو و یا ملک باشد را به طرف دیگر بفروشد و در ازای آن پول دریافت کند.
قرارداد خدمات نیز نوعی دیگر از قرادادهای تجاری است که در آن یک طرف متعهد می شود در ازای ارائه خدمات پول دریافت کند ، قراداد های خدمات نوعی قرارداد فروش نیز است، زیرا طرف معامله خدمات خود را به نوعی به فروش گذاشته است.
در این نوع قرارداد ها معمولا بخشی از یک پروژه به فردی دیگری خارج از سازمان سپرده می شود ، برای مثال شرکت خودرساز تولید صندلی خودرو را به شرکت دیگری می سپارد که اصلاحا به آن برون سپاری می گویند.
در فضای کسب کار افراد با طراحی مدل کسب و کار و اجرای آن به صورت موفقیت آمیز امکان عقد قرارداد فرنچایز را برای دیگر افراد فراهم می آورند، به این صورت که صاحب امتیاز طرح به سایر افراد اجازه پیاده سازی همان مدل کسب و کار با همان برند را برای مدت مشخصی می دهد و در ازای آن پول دریافت می کند ، این پول می تواند به صورت درصدی از درآمد فردی که حق استفاده از مدل به اون سپرده شده است، باشد و یا فرد برای مدتی مشخص با مبلغی مشخص حق بهره برداری از مدل کسب و کار را خریداری کرده باشد.
این نوع قراردادها معمولا بین بانک ها و موسسات مالی و افراد حقیقی و یا حقوقی بسته می شود، به این صورت که موسسات مالی در ازای تامین بودجه افراد حقیقی و یا حقوقی برای کاری مشخص مقداری از سود آن کار را شریک می شوند و یا بدون توجه یه سود و یا زیان افراد مقداری بیشتر از آن تامین بودجه ای که انجام دادند را دریافت می کنند. مثال رایج این نوع قرار داد ها همان قرارداد های وام بانکی است که اقراد پس از دریافت مبلغی از بانک ها ، درصدی بیشتر از دریافتی خود را به بانک ها بر می گردانند.
در قراردادهای پیمانکاری معمولا فردی به عنوان کارفرما انجام یک پروژه ای را به فردی دیگر به عنوان پیمانکار می سپارد. فرد پیمانکار موظف است در ازای دریافت مبلغ انجام پروژه به اضافه دست مزد خود پروژه را طی مدت زمان مشخصی به کارفرما تحویل دهد.
در قراردادهای نمایندگی معمولا یک شرکت ، شرکتی دیگر را خارج از محدود جغرافیایی خود به عنوان نماینده خود جهت انجام مجموعه ای از فعالیت های مشخص بر می گزیند . برای مثال نمایندگی شرکت بنز در ایران .